استاندارد آلایندگی یورو ۴ (Euro 4)
استانداردهای آلایندگی به حداقل رساندن میزان آلودگی خودروها اشاره دارد و در طول سالها پیشرفت های چشمگیری نموده است و این پیشرفت ها و تغیرات را با اسامی یورو نامگذاری شده است.استاندارد یورو ۴ اروپا در سال ۲۰۰۵ میلادی معرفی شد و بر اساس استانداردهای آلایندگی اروپا(یورو)، کلیه خودروهای جدید موظف به رعایت قوانین و شرایط کارکرد این خودروها می باشند. حاصل استاندارد یورو ۴ سال ۲۰۰۵ اروپا به ۲ بخش اصلی برای تکنولوژی های به کار رفته در خودرو و استاندارد خصوصیات سوخت مصرفی می باشد.
دودروهای مجاز در استاندارد یورو۴
دودروهای مجاز در این استاندارد بر اساس میزان خروج آلودگی به تفکیک آلاینده بر اساس میزان وزن به گرم بر مسافت طی شده به کیلومتر و بر اساس گروه خودرو و نوع سوخت مصرفی بیان می‌شوند.
سوخت مجاز در استاندارد یورو۴
ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺳﻮﺧﺖ ﻳﻮﺭﻭ ۴ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۲۰۰۵ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
خصوصیات ﺳﻮﺧﺖ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ یورو ۴ بدون سرب بودن است و میزان آلایندگی های آن نباید از حد مجاز بیشتر باشند میزان حداکثر این مواد عبارتنداز:
- آروماتیک ۳۵ %
- ﺍﻟﻔﻴﻦ ۱۸ %
- بنزن ۱ .%
- اکسیژن ۲٫۷ %
- سولفور ۵۰ ppm
ﺩﺍﺭﺍﻯ ۳۵ ﺩﺭﺻﺪ ﺁﺭﻭﻣﺎﺗﻴﻚ، ۱۸ ﺩﺭﺻﺪ ﺍﻟﻔﻴﻦ، ﻳﻚ ﺩﺭﺻﺪ ﺑﻨﺰﻥ، ۲٫۷ ﺩﺭﺻﺪ ﺍﻛﺴﻴﮋﻥ، ppm 50 ﺳﻮﻟﻔﻮﺭ ﻭ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻛﺎﻣﻞ بدون ﺳﺮﺏ.